:: u n z e e n :: อิสระ

 

 

อยากได้อิสระและความเป็นส่วนตัว          "ความรัก...จะไม่เรียกร้องให้เธอแสวงหาอิสระ ถ้าเธอรักกันพอดี"              ...เคยได้ยินไหมที่เขาบอกว่า "รักกันจนอึดอัด" "รักกันมากไปหรือเปล่า?" แสดงว่าความรักได้สร้างเงื่อนไขให้เธอสองคนมากไปแล้ว จนมันครอบงำความสุขความอิสระที่เธอเคยได้รับ ไม่เช่นนั้นความรัก...จะไม่เรียกร้องให้เธอแสวงหาอิสระ  และความเป็นส่วนตัว เพราะ ความรัก..มันมีอิสระอยู่ในตัวของมันเอง เพียงแต่เธอไม่ได้เอามันมาใช้เท่านั้นเอง        เมื่อไหร่ที่คนสองคนคบกันแล้วรู้สึกอึดอัด ไม่เป็นตัวของตัวเอง แสดงว่าคนๆ หนึ่งได้เขามาอยู่ในโลกของอีกคนหนึ่งมากเกินไป เคยมีคนบอกว่า มนุษย์เรามีชีวิตแบ่งเป็น 3 ชีวิต คือ ชีวิตครอบครัว ชีวิตงาน และชีวิตส่วนตัว ซึ่งหากสามารถแยกออกจากกันได้ โดยมีเพียงเส้นบางๆ ที่เชื่อมกันอยู่ ชีวิตของคนๆนั้นก็จะมีความสุข การเข้าไปก้าวก่ายในชีวิตส่วนตัวของเขามากเกินไป เหมือนกับว่า เราต้องอยู่ในทุกๆที่ ๆเขาอยู่ ไปในทุกๆที่ๆเขาไป แถมไม่ไปอย่างสงบนิ่ง ไม่ไปอย่างเจียมตัว ว่าเข้ามาอยู่ในโลกสว่นตัวของเขาต้องเกรงใจเขา ยังไปก้าวก่าย จัดการทุกอย่าง  ให้โลกเขาผิดรูปแบบไป อาการอึดอัดเหมือนผดดนเชือกรัดแน่น อาจทำให้อีกฝ่ายหายใจไม่ออก และมีความรักที่ขาดความสุข ความรักคือการดูแลกัน ที่ไม่ตึงและหย่อนจนเกินไป ถ้าเราให้ความรักในแบบที่ทำให้เขาอึดอัดความรักที่มีค่าก็จะกลายเป็นความรัก ที่ทำร้ายคนที่เรารักในทันที แทนที่จะได้บุญเพราะเป็นการให้รัก กลับเป็นบาปเพราะได้มอบความทุกข์ให้เขาไปพร้อมๆกันด้วย             ไม่ปฏิเสธว่า คนที่รักกันไม่ควรมีความลับต่อกัน การรับรู้กับการเข้าไปยุ่งกันต่างกัน เรารับรู้เรื่องราวซึ่งกันและกันได้ เราช่วยเหลือกันในยามที่ต่างต้องการได้ แต่ก็ต้องปล่อยให้เขาจัดการกับตัวเองได้เช่นกัน ช่วยเมื่อเขาเรียกร้อง รับฟังเมื่อเขาระบาย แต่ไม่ใช่เจ้ากี้เจ้าการกับทุกเรื่องของเขา โดนเฉพาะผู้ชาย "อิสระ" คือ สิ่งที่เขาห่วงแหนมากที่สุด ไม่ได้หมายถึงว่า เขาคบใครตามใจตัวเอง เขาไม่จริงจัง เพราะเขาไม่ปลดอิสระตัวเองด้วยการแต่งงานกับใครง่ายๆ แต่หากมีใครซักคนที่อยู่ข้างเขา เป็นเพื่อคู่คิด ดูแลเขาได้ และในขณะเดียวกัน เขาก็ไม่ได้รู้สึกเสียอิสระไป กลับกลายเป็นรู้สึกดีขึ้น ที่มีอิสระแบบไม่โดดเดี่ยวอีก เธอจะเป็นผู้หญิงที่เข้าใจเขามากที่สุด  หากเราคบกันแล้วเราสบายใจที่สุด เป็นตัวของตัวเองที่สุด เหมือนว่าวที่ดูมีอิสระเริงร่าท้าลม แต่เมื่อไหร่ที่เข้าใกล้เสาไฟฟ้าแรงสูง หรือต้นไม้ใหญ่ หรือมีแรงลมพัดผ่าน ก็ยังคงมีคนคอยชักหลบหลีก  คอยควบคุมทิศทางไม่ให้หลุดไปติดกิ่งไม้ หรือลอยไปกับลมแบบไร้จุดหมาย เป็นอิสระที่อบอุ่น เพราะทำให้เรามั่นใจเสมอว่าในขณะที่เราเริ่งร่าอยู่นั้น เราก็ปลอดภัย เรามีคนที่คอยห่วง ดูเราอยู่ เราจะไม่มีวันเป็นว่าวที่ค้างอยู่ที่ ใดที่หนึ่งอย่างโดดเดี่ยว ปล่อยให้แดดฝนโหมเข้าใส่จนหมดราคา ถึงวันนั้นคงไม่มีค่า พอที่ใครจะปีนสอยลงมา เพียงเพราะว่าเราต้องการอิสระโดยสิ้นเชิง